суббота, 30 сентября 2017 г.

Rüstəm Behrudi QARA KÖLGƏ. İfa - V.Azəryar





Tan internet teatrı "Mən kiməm" layihəsinin növbəti seansını təqdim edir. Bu dəfə şair R.Behrudi dünyasına baş vurduq. İfa V.Azəryar
Rüstəm Behrudi
QARA KÖLGƏ
Həbsxanalarda yatan günahsız qəhrəmanlara...
Uzun zamandır fiziki ağrılara tablaşsam da,
ruhumuzun üstünə çökən kölgənin qaranlığına dözə bilmədim.
Bir qara kölgə gəzir -
Ürəyimdə əks-səda verir
addımlarının səsi.
Bir qara kölgə gəzir -barmaqlığın kölgəsi...
Bu qara kölgə hopur arzularımıza,
Çıxıb kameralardan düşür ümidlərimizin üstünə.
Bir zəhərli ilan kimi sürünə-sürünə Həbsxana divarlarını
aşıb gəzir.
İçimizdə gömülmüş Sözlərin üstündən keçib
Şəhər-şəhər, küçə-küçə, ev-ev dolaşıb gəzir...
Sevgilər, ümidlər-ayrılıq, həsrət, Ağaclar, yarpaqlar, çiçəklər, otlar,
Köləlik qoxuyan sözlər, nəğmələr, Uçulan ocaqlar, kül altda odlar,
İlahi, hər bir şey bu kölgə altda...
Şəhərlər, küçələr, evlər kölgədə,
Yüz ildir
zülmətdə yeyib səbrini Gözləyən
əzabkeş devlər kölgədə.
Bu kölgə altında görünmür heç nə
Görünmür qurulan dar ağacları,
Görünmür bu millət, yaralı ölkə Tilsimdə nə cürə can verir susuz.
Görünmür xəyanət,
yalan görünmür,
Görünmür nə cürə ölür, ruhumuz.
Bir qara kölgə gəzir;
Bu qara kölgə - ölən ümid,
doğmayacaq günəş, sökülməyəcək dan.
Bu qara kölgə düşür şəhidlərimizin üstünə,
Qara bayrağa çevrilib asılır qapıdan, divardan,
asılır ruhumuzdan.
Bu qara kölgədən doğulan qara bayraqların altında
qara günlər yaşayırıq, dostlar!
Günlər yaşayırıq- qapqara.
Bu qış nə uzun çəkdi, Nə uzun çəkdi bu qış?
Bahara çoxmu qalır,çoxmu qalır bahara?!
Ruhum mənim,
Bu məktub sonuncudu, sonuncudu bəlkə...
Son məktub - son ümiddi, ruhum mənim!
Son ümid - sonra kölgə...
Son döyüşdən özgə Heç nəyə yoxdur andım.
Bu kölgədən əvvəl
Sabahların aydınlığına,
Gecələrin zülmətinə,
Dərdlərimizin böyüklüyünə
Ruhumuzun ölməzliyinə,
bir də sənə inandım.
İnanıb da çağırdım:
- Son döyüş, hardasan?!
vaxtdı, vaxtdı, gəl... gəl... gə...
Bizi kor eylədi bu qara kölgə.

M. Füzuli. Öylə sərməstəm ki... ifa V. Azəryar



Tan internrt teatrı "Mən kiməm" layihəsindən növbəti seansı təqdim edir. M.Füzulinin "Leyli və Məcnun" poemasından məcnunun dilindən qəzəl. İfa - V. Azəryar



Öylə sərməstəm ki, idrak etməzəm dünya nədir,

Mən kiməm, saqi olan kimdir, meyü səhba nədir.



Gərçi canandan dili-şeyda üçün kam istərəm,

Sorsa canan bilməzəm kami-dili-şeyda nədir.



Vəsldən çün aşiqi müstəğni eylər bir vüsal,

Aşiqə məşuqdən hərdəm bu istiğna nədir?



Hikməti-dünyavü mafiha bilən arif deyil,

Arif oldur bilməyə dünyavü mafiha nədir.



Ahü fəryadın, Füzuli, incidibdir aləmi,

Gər bəlayi-eşq ilə xoşnud isən, qovğa nədir?

понедельник, 18 сентября 2017 г.

https://theoryandpractice.ru/posts/15316-lyudi-lyubyat-istorii-bolshe-faktov-pisatel-bor-stenvik-o-lzhi-samozvantsakh-i-feykovykh-novostyakh


Интервью
«Люди любят истории больше фактов»: писатель Бор Стенвик о лжи,
самозванцах и фейковых новостях.
Обман — движущая сила эволюции. Так считает Бор Стенвик, автор книги «Все мы врем» о
феномене лжи в природе и культуре. «Теории и практики» встретились с норвежским писателем в Москве и поговорили о том, существует ли правда в современном мире и нужно ли ее искать.

— В оригинале ваша книга называется Bløff. Когда мы говорим «блеф» по-русски, представляем шулера, который играет с каменным лицом в покер.

— Да, это именно оно! Вообще-то, сначала я назвал ее «Обман», но за год до этого уже вышла книга с таким названием, так что заглавие пришлось поменять. Но, как по мне, они оба отлично работают.

— И все же она отнюдь не про казино.

— Она о человеческой способности к обману, в том числе самообману. Мы дурачим друг друга и сами себя. Это неотъемлемая часть нашей натуры. Мы стали людьми и построили общество потому, что были способны на выдумки. «Что если я возьму палку и заострю ее? Или использую ее для охоты на животных?» Это ведь и есть креативное мышление. Другая выдумка: «Я убил мамонта голыми руками, я большой и сильный». Ее мы называем ложью. Но и то и другое — креативный акт.

Мы целое общество построили на выдумках. И нам пришлось изобрести институты, чтобы защитить себя от лжи друг друга: систему правосудия, критические медиа, религию. Сначала, когда каждый знал каждого, пространства для обмана было немного. Но потом люди начали переселяться в города и встречать незнакомцев. Доверие стало важным фактором. Тогда появляется институт репутации. Незнакомец говорит вам: «Я аристократ, сын такого-то». И вы доверяете этому благородному человеку. Тогда же развивается религия. Она дает людям представление о том, что хорошо и что плохо, что бог может наказать нас за ту же нечестность. Это краткая история цивилизации.

— Но в книге есть и глава про обман в мире животных.

....

Azadıq Biz: Nə üçün neft ucuzlaşır, Rusiya isə dağılmır?

Azadıq Biz: Nə üçün neft ucuzlaşır, Rusiya isə dağılmır?:   Hal-hazırda siyasətə biganə axırıncı “obıvatel”in də səhər yuxudan oyanıb xəbər saytlarında cavab axtardığı bir sual var: “Neftin...

среда, 13 сентября 2017 г.

Məndə Məcnundan füzun aşiqlik istedadı var M Füzuli. İfa edir Vaqif Azəryar





Məndə Məcnundan füzun aşiqlik istedadı var,
Aşiqi sadiq mənəm, Məcnunun yalnız adı var.
Nola qan tökməkdə mahir olsa çeşmim mərdümü,
Nütfeyi-qabildürür, qəmzə kimi ustadı var.
Qıl təfağür kim, sənin həm var mənim tək aşiqin,
Leylinin Məcnunu, Şirinin əgər Fərhadı var.
Əhli-təmkinəm məni bənzətmə ey gül bülbülə,
Dərdə yox səbri onun, hər ləhzə min fəryadı var.
Öylə bədhaləm ki, əhvalım görəndə şad olur,
Hər kimin kim, dövr cövründən dili naşadı var.
Gəzmə, ey könlüm quşu, qafil fəzayi eşqdə
Kim, bu səhranın güzərgəhlərdə çox səyyadı var.
Ey Füzuli, eşq mənin qılma nasehdən qəbul,
Əql tədbiridir ol, sanma ki, bir bünyadı var.