пятница, 30 декабря 2016 г.

Eldar Baxış. Dünya. ifa V.Azəryar



Dünya

İsası qırıla, Musası qala,
Onsuz da bu dünya düzələn deyil.
Musası qırıla, İsası qala,
Onsuz da bu dünya düzələn deyil.

Bozara-bozara boz ayı çıxa,
Şaxta ayı çıxa, buz ayı çıxa,
Əlli günü çıxa, yüz ayı çıxa
Onsuz da bu dünya düzələn deyil.

Nə deyir sökülən, bax, o dan yeri?
Ayın ay yeri var, günün gün yeri,
Suyun su yeri var, dənin dən yeri
Onsuz da bu dünya düzələn deyil.

Sünbül sünbüldürsə, qıçalayacaq,
Budaq budaqdırsa, haçalayacaq,
Qurdu quzusunu parçalayacaq,
Onsuz da bu dünya düzələn deyil.

Min il bağrımızı yarıb beləcə,
Min il qanımzı sorub beləcə,
Dəvə boynu kimi durub beləcə,
Onsuz da bu dünya düzələn deyil.

Əzilsək, bir yerdə əzilməliyik,
Düzülsək bir yerdə düzülməliyik,
Eldar, biz özümümz düzəlməliyik,
Onsuz da bu dünya düzələn deyil.

пятница, 16 декабря 2016 г.

Ramiz Rövşən "Ay bu yükün yiyəsi" ifa Vaqif Azəryar.



Ramiz Rovsen
Ay bu yükün yiyəsi
Gör bir nə tez xərclədim günləri manat kimi,
Əvəzində nə aldım –
heç xəbərim olmadı.
Çox yerdə başa keçdim hörmətli qonaq kimi,
Amma ayaq qoymağa
heç öz yerim olmadı.
Dünyada hərə bir cür qocalmağa başlayır;
Başdanmı qocalan çox, ayaqdanmı?
Kim bilir.
Hansı pisdi –
yerişi, yoxsa ağlı itirmək?
Axsaqdanmı soruşaq, axmaqdanmı?
Kim bilir.
Mən nəsə ayağımdan qocalmağa başladım,
Ağıllı başım çətin köməyimə yetişə.
Ayağımın ucundan başlayan şiş yeriyib
Yavaş-yavaş haçansa ürəyimə yetişər.
Bilirəm, gec-tez məni yıxsa, ürək yıxacaq,
Ayaqlarım zay olub lap sıradan çıxsa da.
Çox dostlarla günbəgün aram soyuyur, –
ancaq
Mən aradan çıxmaram, kim aradan çıxsa da.
Bir vaxt iri köpəklər hürərdilər üstümə,
İndi xırda küçüklər hürüşür addımbaşı.
Hürməkdə o köpəklər
yaman ustaydı, usta,
Bu küçüklər hələ ki,
bir az naşıdı, naşı.
İt hürər, karvan keçər...
Yox, mən karvan deyiləm,
Mən – karvanı talanmış
tənha, yorğun bir dəvə.
Dörd tərəfi bürüyən toz-dumanın içində
Baş götürüb gedirəm
ağlım kəsən tərəfə.
Yük altında göynəyir kürəyimin qabarı,
Yük altında təngiyir hər addımda nəfəsim.
Nə atmağa qıyıram,
nə gücüm var – aparım,
Hayandasan, di gəl çıx, ay bu yükün yiyəsi!..

пятница, 9 декабря 2016 г.

M Füzuli. "Könül, səccadəyə basma ayaq, təsbihə əl urma", ifa V. Azəryar



Könül, səccadəyə basma ayaq, təsbihə əl urma,
Namaz əhlinə uyma, onlar ilə durma, oturma!

Əyilib səcdəyə, salma fərağət tacını başdan,
Vüzudən su səpib, rahət yuxusun gözdən uçurma!

Saqın, pamal olursan buriya tək, məscidə girmə
Və gər naçar girsən, onda minbər kimi çox durma!

Müəzzin naləsin alma qulağə, düşmə təşvişə,
Cəhənnəm qapısın açdırma, vaizdən xəbər sorma!

Cəmaət izdihami məscidə salmış küdurətlər,
Küdurət üzrə, lütf et, bir küdurət sən həm arturma!

Xətibin sanma sadiq məscidin, qövlilə fel etmə,
İmamın sanma aqil, ixtiyarın ona tapşurma.

Füzuli, bəhrə verməz taəti-naqis, nədir cəhdin,
Kərəm qıl, zərqi taət surətində həddən aşurma!